പങ്കുവയ്ക്കുമ്പോൾ ,
എന്റെ ഹൃദയഗർഭത്തിൽ
നീ ഒരുണ്ണിയാകുന്നു.
പങ്കുവയ്ക്കുമ്പോൾ,
നമ്മുടെ കണ്ണുകൾക്കൊരേ നിറം.
മുടിയിഴകൾക്കൊരേ ചുരുളുകൾ.
വാക്കുകൾക്കൊരേ സംഗീതം.
ചരിത്രത്തിനൊരേ ഗന്ധം.
പങ്കുവയ്ക്കുക , പങ്കുവയ്ക്കുക
ചങ്കുകൾ തമ്മിൽ ചേർത്തുതുന്നുക
അങ്കണങ്ങൾ കടന്നു നാം ലോകത്തിൻ
രംഗപടങ്ങൾ മാറ്റിവരയ്ക്കുക
അതിരുകളെല്ലാം പതിരുകളാകും
കതിരോൻ പിറ പടുത്തുയർത്തുക!!
വേലിയില്ലാതെ സ്നേഹം വേണ്ടപോലെ വളരില്ല.
ReplyDeleteനന്ദി sudheer bhai ... വന്നതിൽ സന്തോഷം .. വീണ്ടും കാണാം :)
DeleteVery good :)
ReplyDeleteനല്ല വരികൾ...
ആശയവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു....
thank you .. വന്നതിൽ സന്തോഷം .. വീണ്ടും കാണാം :)
Deleteകവിതയെ ഞമ്മള് വിലയിരുത്താന് ആളല്ല. വണ്ടി വിടട്ടെ.. ;)
ReplyDeleteഹഹ .. അബ്സർക്ക .. അത് മോശായിപ്പോയി... ആകാശത്തിനു കീഴിലുള്ള എന്തിനെയും ഇങ്ങക്ക് വിമർശിക്കാം .. ഗോ ഓണ്
Deleteപങ്കുവെക്കാം കണ്ണീരും പുഞ്ചിരിയും :)
ReplyDelete