ഒരേ ചുമരില് വീണ്ടും
ചായങ്ങള് പലതൊഴി-
ച്ചൊരേ ചിത്രം തന്നെ
പലവുരു വരയ്ക്കുന്നു നാം .
നിറം തീരെ കുറഞ്ഞിട്ടോ ,
മണമത്ര പോരാഞ്ഞിട്ടോ
ഒരിക്കലും നിറയുന്നില്ല
തൃപ്തിതന്നോട്ടപാത്രം.
ജീവിതത്തിന് വിരസദിനസരി
-ത്താളുകള് മറിക്കുമ്പോഴും
കൊതിക്കുന്നുണ്ട് നാം
ഒരു മിഴിക്കോണ്മുനയമ്പ് .
ഒരു പുതിയ പുഞ്ചിരി.
ഒരു വാക്കിലെ കടലിരമ്പം.
അതുവരെ കേള്ക്കാത്തൊരീണം.
നിറം മങ്ങിയ ഒരോര്മ്മച്ചിത്രം.
അതുമതി ,ചിലപ്പോഴെങ്കിലും
വിഷാദമൂകമിരുട്ടില് മുങ്ങിയ
വാഴ്.വിനുള്ളില് പ്രതീക്ഷ തന്
ചെറുനാളം തെളിക്കുവാന്..
ഒരു ശലഭത്തി ചെറുചിറകടി
-യിലൊളിഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ട്
മാറ്റത്തിന്റെ കൊടുങ്കാറ്റ് .